SOLUP GİDİYORGönül bahçesinde güller açarken, Şimdi birer, birer solup gidiyor. Kuşlara özenip, yüksek uçarken, Gözlerim boşluğa dalıp gidiyor. Yetişen gülleri deremeyen var, Bir adım öteyi göremeyen var, Aldığı nefesi veremeyen var, Herkes nasibini alıp gidiyor. Yüzüme bakmayın, yara derinde, Dünya durmuyor ki bir an yerinde, Beller bükülüyor günün birinde, Saçlara beyazlar dolup gidiyor. Derin düşünceler kafayı yorar, Derde duçar olan çıkar yol arar, Toprak şefkatlidir, her canı sarar, Herkes ettiğini bulup gidiyor. Gençlik durmuyor ki daima serde, Çare bulunmuyor her zaman derde, Resimler eskiyor durduğu yerde, Anılar mazide kalıp gidiyor. Bir dert biter iken, diğeri başlar, Yanakta iz yapar incecik yaşlar, Göklerde süzülür göçebe kuşlar, Kalanlar yabancı olup gidiyor. Sabri Koca |