Deh de...Şiirin hikayesini görmek için tıklayın Babaannem
Kozalak toplayıp ölen her seher dağa çıkan, her öğle Meler’e onu satmaya götüren Babaannemi anlatan bir şiirdi…
Elbette ızdırap…
Gün batımından güzeldir, Parlayan o nasırlı eller Beş Parmak Dağı ve Sırtlan Kayası Tan vakti yol çıkışları Taşlı, dikenli patikaları Elbet mayadır ızdıraba Solgun yüzlü gülüm Dağ yolunda bekleyen ölüm Ayaklarında köpektir senin “Deh” de Semersiz geçen vakitlere “Deh” de hayallerini yüklenmiş O deli boz eşeğe Koknun kızı Deli Huriye İğne üstündeki gözyaşın Ve o soğuk tepe evinde Sun sofrana Şekerli su ile yufka belki torun yer belki karınca Bu elbet ızdırap |
Aslında, biz şehirde yaşayanların ızdırap gibi gördüğü o yaşam şekli, babaannelerimizi mutlu eden bir tarzdır. benim de babaannem köyde böyle yaşardı. ama asla yanımızda yani şehirde yaşamak istemezdi. ısrarımıza dayanamayıp geldiğinde ise, 3-4 gün sonra köyü özlerdi. rahmet istedi bizden. bütün ölmüşlerimize Allah'tan rahmet diliyorum.
selamlarımla.