KAZAN
KAZAN
hangi gidenin kazan/anı olmuş ki ben kazan/ay/ım sevdiğim kıyametin gölgesini yakarak pişirme desem de ayrılığı indinde kül kavururken yokluğuna düşürdüğün boşluğa savurma beni yüreğim koca bir masiva araf’ı ekvator sol yanım sen cenneti sensizliğin olur cehennemim illede gitmek mi istiyorsun yakarak cehennemi görürsün kaldırılan kazan/anı istersen mangalda pişir yokluğuna düşen yüreğimi meyletmişsen sevmeye ki varsan yüreğimde kaldır aşka asi düşenlere kazan/ı sen bende hiçsin dersen sendeki hiçliğime bile razıyım hadi gel birlikte eritelim çelikten kazan/ları tunçtan yürekleri Efkan ÖTGÜN |