ADALETE CEZAFatih ile Tayyip ismi benzemiyor bakınız! Neden İkisi de Fatih bize açıklayınız.? Benzer yanlar isim değil, yüreklerdeki çoşku İkisi de Fatih Sultan hiç duyulmasın kuşku. İstanbul’u fethederken birinci Fatih Sultan Kibirlenmek, büyüklenmek geçmiyordu aklından. Amaç Resul’ün övdüğü kumandan olmak idi Bu eşsiz şehri küffarın elinden alma idi. Herkes inancında serbest, herkes vicdanında hür Onu takdir ediyordu inanın ehli küfür. En ufak bir haksızlığa yok idi tahammülü Bir aslan gibi kükrerdi, görseydi bu zulümü. Asırlar sonra gelmişti ikinci Fatih Sultan Düzeliyordu sorunlar kıl çeker gibi yağdan. Aynı vasıflar ondadır, bakın ne büyük hikmet İkisinin ortak aşkı, Hakk’a ve halka hizmet. Çıkarırken yeni Fatih, bu şehri karanlıktan, Ne yazık ki karanlık güç, sızmıştı bir yarıktan... İstanbul’un üzerinde bir yıldız yükselirken, Heyhat! Kader diyordu ki, fetih mi? Henüz erken. Dört duvar ördü zalimler onun hizmet âşkına, Adaleti bekleyenler yine döndü şaşkına... Bu adalet değil asla, cezadır adalete, Ne zamandır suç sayıldı hizmet etmek millete... Batıl düzene kızamam, batıldır elbet şaşar, Adalet ki, Fatihlerin yüreklerinde yaşar... Dört duvarlar müslümana mekteptir, medresedir, Hak taşlara kök salarken, batıl, bağda kösedir..... Nûriye Akyol Yıl.1999 |