BANA YER AÇTIR
BANA YER AÇTIR
Sıraya dizilmiş dertler tasalar, Ruh kırılmış artık benle barışmaz. Zamansız dağılmış eski masalar, Bu vedaya Tanrı bile karışmaz. Hazan bitti diye boşa sevindik, İlkyaz heybesine tasa yüklemiş. Bu hüzün seline duralım dimdik, Aşkın sesi hep boş yere kükremiş. Rüzgarın sesine nefesi ekle, Uzak ellerdeki aşka ulaştır. Kırıksa kürekler umutla bekle, Sevgiye en zorlu engeli aştır. Unutma çiçekler yine açacak, Yağmurun damlası ona ilaçtır. Gün doğumu karanlıklar kaçacak, Gönül köşesinde bana yer açtır. |