VEDA
Sisli geceleri bıraktın bana
Düşlerde yüzünü göremiyorum Aydınlığı çok mu gördün bu cana Aşkın dokusunu öremiyorum. Ay bile güneşten vedayı bekler Kızıllık çökerken yola koyulur Karanlık geceye loş ışık ekler Mehtapla gecede aşka doyulur. Bu yola çıkarken umut doluyduk Soğuk gecelere tenle direndik Hani biz en güzel aşkın yoluyduk Sebepsiz vedaya ilk biz girendik Mademki gündüzde sise yenildik Sessizce gidelim kimse duymasın Boş yere en güzel aşık denildik Başka bedenleri veda soymasın. |