Kırık Kalem
Ben,
Yokluğunda sevdim seni Hiçliğimi katıp... Ne zaman yüzün düşse düşüme Bakışından utanıp Uyanarak... Bilmedim tenini Nasıl değer saçların göğsüme Ellerim...Ah şu ellerim! Nasıl sever sineni... Ben, Sarhoşluğunda sevdim seni Mezeme katıp... Ne zaman elim varsa şaraba Yüreğim nara atıp Haykırarak... Bilsem, tadım olurdu terin Sarsam, kokun genzime yoldaş Kirpiğimde sarmaş dolaş gözlerin... Şu rastlamak, ne zor iş Bir de güvenmek işte, sırtını verip Deli gibi sevişip, yorulmak geceye... Söze kattığını Sözle kanattığını Yar sayıp yaralanmak Dokunmak susundaki ince sızıya... Ben, Başlığında sevdim seni Her şiirde ismini saklayıp... Ne zaman elim gitse kağıda Dile düşeriz sanıp Kalemi kırarak... |
incecik.. usul usul ..
Dokunmaya kiyamadan yazman hele ki ,
Tarifsizlik ☺️
Bilirsin ki hiç eksilmedi hayranlığım sana
En kolay yorum yaptigimsın da
Ama ne yazsam hiçbir zaman dile gelmiyor beğenim...
Sevmeye yakışan kalem
Hep incesin işte 👌😊🌼