„Günlerdir köpek sorununu tartışıyoruz. Sokaktakileri ne yapacağız. İktidar, Saray başta olmak üzere AKP’liler barınakta belirli bir süre sahiplenilmeyen köpekleri “uyutmak”tan yana. Çok kibardır iktidar! Öldüreceğiz diyemiyor da iğne ile uyutalım diyor. Yani iğne ile idam edelim. ABD’de bazı eyaletlerdeki idam kararlarının uygulanması gibi.
Köpekler bir suç da işlemedi ki yok edilmeyi hak etsinler.
Tamam ortalığı başıboş köpek sürülerinin pek istenen bir şey değil.
Ama kontrol altına alınabilir üremeleri.
Sıkı ve yaygın bir aşılama ve kısırlaştırma.
Sahiplerine zimmetleme.
Köpek alıyorlar sonra onu evin bir ferdi haline getiremiyorlar ve sokağa bırakıyorlar. Bizzat yaşadığım yerlerde görüyorum. Bakımlı, sevimli açık seçik ev köpekleri (dahası arada sırada ev kedileri bile) şaşkın dolaşıyor.“ (Sayın yazar Orhan Bursalı’nın 26.Mayıs Pazar günü Cumhuriyet Gazetesi’nde yayınladığı TÜM HAYVANLAR VE CANLILAR BİZİM BİR PARÇAMIZ adlı köşe yazısının başından alıntıdır. Yazının tamamını okumanızı öneririm.)

Sokak köpekleri
ve ormanda yaşayan özgür soydaşlar
-Kurt, tilki, sansar, çıyan ve diğerleri-
toplanmışlar.
Çükü bir söylenti varmış;
Ormanın Kralı Arslan ve ortağı Evcil Tilki(*)
sahipsiz köpekleri uyutacaklarmış.

“Bence...” dermiş Kurnaz Tilki cenabları
“Bu güne dek biz zaten uyutuyoruz onları
yalan vaatlerimizle Sayın Arslan’ım,
uyanacaklarından korkalım!”
“İlaç ile uyutulan ölür bre!”
“Ama bir yenisi geliverir yerine,
akıllanır-uyanır
ve diğerlerini uyandırırır,
Bence en iyisi canlı-canlı uyutmak!”
“Ya kendiliğinden uyanırsa bu ahmak?”
“O zaman evcilleştirip köle yaparız.
Önlerine makarna, poşet-kemik gibi birşeyler atarız.”
“Yerler mi dersin?”
“Yemeyenlere bozguncu, nankör, terörist deriz”
Dermiş;
“A ha!”
“Ayrıca...
Yanlızca kölelerin yaşam hakkı vardır bizim ormanda Reiz!”
Diye de eklemiş.

(*) İSTANBUL PEMBE şiirleri yalnızca hayvanlar için yazılmıştır. Hayvan olmayanların alınmaya asla ve asla hakları yoktur!