YORULDUM
Yüreğim buruk halde, her ne kadar sevsem de
Hüzün şarkılarını, dinlemekten yoruldum Zaman zaman kahredip, isyan etse de dilim Ah, vah la geçti ömür, inlemekten yoruldum Tüm sevdim dediklerim, başımın tacıdılar Öğüt verdiler bana, derdin ilacıdılar Halime bakıp bakıp, biraz da, acıdılar Nasihat verenleri, anlamaktan yoruldum Araya nifak sokan, soru sormasın diye Cahil görgüsüz olan, akıl vermesin diye İki yüzlü olanlar, beni görmesin diye İnanın yollarımı yanlamaktan yoruldum Sözde iyi niyetli, kulak tıkarken sese İşi gücü şeytanlık, bitmiyor ki vesvese Ara açan akraba, dost görünen herkese Bil ki, kini, öfkeyi, sonlamaktan yoruldum Kibir ve gurur onda, hep tepeden bakıyor Görüntü melek gibi, Dilden yalan akıyor Riya boyunu aşmış, hem de iz bırakıyor Biri hak etmeyeni, binlemekten yoruldum Destursuzca meclise, söz ile dalanları Maharet sanır hem de, attığı yalanları Suçlarını gizleyip, ak kaşık olanları Yaptığın yeter diye, ünlemekten yoruldum Dağlarda tepe zirve, alt tarafı etektir Sözden anlamaz asla, onun hakkı kötektir Lüzumsuz uğraş boşa, her yerde doğru tektir Yanlış yolda gideni, yönlemekten yoruldum Sadık DAĞDEVİREN Aşık LÜZUMSUZ |