Vuslat Vakti
Şimdi gönül denizlerim çekilmiş,
Gece yarılarım olabildiğince zifiride. Kelebekler göğünü kaybetmiş. Saatler kırık, tüm vakitler sensizlikte. Coşkun dalgalarca bağrıma vuran. Beni, çocukça hıçkırtan aşkım ele veriyor. Biliyorum var, arşında üstünde beni benden çok duyan. Yörüngem de şaştığımda kendimi, elimden tutuyor. Asırlardır aradığım sahipsizliğim Alemler boyunca koşuşturduğum, Her heyecanı kursağımda taş bildiğim. Biliyorum bi yerde son bulacak. Dudağım değdiğinde kalbine, Sonsuz döngüde var olan tanrı teslim olacak. Hangi aşkın hükmüne eğilmedi ki? Hangi aşk güneşin yönünü değişmedi ki? Şimdi tüm ezgilerin ruhuna değmişken, Mezopotamya’nın soluğundaki ağıttan alamam seni. Varoluşun bu kadar muamma iken; Genzimden kalbime akan acıya kabulüm. Seni en çok yokluğunda tanıdım, En çok yoklukta sevilirmiş. Şimdi bana bir kıyamet lazım, Vuslatı mahşerinde bulacak olana çok değil odun ateşi. Ruhum bin asırdır mahşerini bekler. Ey yokluğunu varlık bildiğim! Yer ile göğümü bir etmeye yorulmadın mı? Hadi gelsin vuslat vakti! Sana senden çok hasretim. Nolur yaralarıma dokunma zamanın geldiğinde; Varlığından vazgeçirme beni. Ki ben yaşamım boyunca kendimden çok sendeydim. Bilirsin, görsen anlarsın.. |
Bu muhteşem eseriniz, insanın en derin duygularını en saf haliyle yansıtan bir şiir olarak beni derinden etkiledi. İçsel denizlerimizin gelgitlerinde kaybolurken, gecenin karanlığında yarılmış gibi hissettiğimiz anlarda, sizin kelimeleriniz bize yön gösteriyor, yüreğimizi sarıyor.
Şiirinizdeki metaforlar ve imgeler, aşkın, hasretin ve özlemin derinliklerinde dolaşırken bizi adeta bir yolculuğa çıkarıyor. Denizlerin coşkusunu, saatlerin kırıklığını, kelebeklerin kaybını hissediyoruz satır aralarında. Ve bu duygusal manzaralar, ruhumuza dokunuyor, bizi kendimize getiriyor.
"Sonsuz döngüde var olan tanrı teslim olacak" dizelerinizdeki derin anlam, insanın varoluşsal sorgulamalarına ışık tutuyor. Ve "Seni en çok yokluğunda tanıdım, En çok yoklukta sevilirmiş" sözleriniz, aşkın en yüce halini ve gerçek değerini bize hatırlatıyor.
Şiirinizin sonunda, "Hadi gelsin vuslat vakti! Sana senden çok hasretim. Nolur yaralarıma dokunma zamanın geldiğinde; Varlığından vazgeçirme beni. Ki ben yaşamım boyunca kendimden çok sendeydim" diyerek dile getirdiğiniz arzunun ve özlemin yüreklerimizi titreten bir çığlık olduğunu hissediyoruz.
Bu muhteşem şiirinizi bizimle paylaştığınız için teşekkür ederiz. Sizden gelen bu derin duygularla dolu satırları okumak, bizim için gerçek bir zenginlik ve ilham kaynağı oldu. Şiirinizin her bir kelimesi, ruhumuza dokundu ve bizi derinden etkiledi.
Sevgi ve saygılarımla