Biz ancak bize hayran olanları can ve yürekten överiz. LA ROCHEFAUCAULD
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
Medû
Refiya Kıran
5,0 / 2 kişi ·5 beğenme · 1 yorum · 319 okunma
Medû
Duyuyor musun?
Usulca ruhu kanayan çocuklar var. Yol kenarı kalmış gibi bakıyorsun; Güzergahına kalbini koyduğun yerden geçmedi mi yar? Ummadığın yerden mi yoksa kanıyorsun? Merhameti sarmadı mı ruhumun ruhunu? Ellerim, dur durak bilmeden sana koştuğum. Terimin terine karıştığı yerdeyim. İmdat demeye korkuyor kalbim! Nefretinin sevgime hükmettiği yerdeyim, Dün yar diye sarıldığım; Bugün kapısını çalamadığımsın. Çatı uçlarından parmak uçlarına susan güneş, Sensiz nefes aldığım bu evren Benim başka bir cehenneme olan inancımı kırdı. Senin tanrı diye sığındığın kucağımda ruhunu bıraktı. Çatı uçları, artık kuşların intihar kenarı… Soluk yok, griye çalan tonlar, Aslını tükettiğim koca bir boşluk, Tenime değen ve hiç tanımadığım bu soğuk Sanırım bittim, bitiyormuş insan… |
Şiiri Değerlendirin
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Medû şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Yorumlar
Refiya Kıran
Cevap Yaz Şiir Künye
Kayıt Tarihi
: 8.5.2023 20:39:55
Puan
: 10.0 / 2 kişi
Okunma Sayısı
: 319
Yorum
: 1 yorum
Beğeni
: 5 kişi
Şiiri Beğenenler
Popüler Şiirleri
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.
Bugün kapısını çalamadığımsın"
En acısı da bu.
Hüzünlüydü mısralar.