DEVE DİKENİ
Çiçekleri mor’a dönmüştür şimdi
Dikeni yeşili çayıra inat Mor rengi çiçekten saymayan kimdi Görmezden gelenin ayağına bat Varsın gülün alı bülbülü yaksın Yansın da feryadı ayyuka çıksın Kanına susayan tadına baksın Açgözlü deveyi uçurumdan at Bahçelerde Hatmi kırlarda sen aç Çiçeklerinize canlılar muhtaç Sevmeyene diken sevene ilaç Çözülmemiş sır’la doludur Hilkat Alabildiğine hür’sün özgür’sün Onun içindir ki böylesi gür’sün Bozkırlarda boy ver kervanlar görsün Göğ’üne Mor’una muhtaç kâinat Çiçeğinden tanır severdim seni Yaban gülü dense yeridir hani Yüksünme halinden deve dikeni Diken korur-kollar budur hakikat 2608/2021 - İ.ANİK |