Bir dağın en tepesinde,
Çatlayan kayanın arasında,
Başlıyor gerçek hayat.
Bir çiçek güneşe dönük yönü.
Bilir zamanı KISITLI.
Bir çiçek yaratılış sebebini bilir.
Mutluluğu bilir HAKKA teslimiyet tir.

İNSAN anlamadı adına ilerliyor saatleri.
Anlamadı sendelemeden gidiyor.
Köreren kalpler göremedi.
Dünya hayatı sunulmuştu mükemmel.
Şükürler etmedi sağlıklı nefesinde.
Bilmez di alındı cennet yolu elinden.

Cehalet içinde yaşayan boş bedenler.
Hiç bir şeyi göremedi ta ki,
Huzurla dolu nefese ahlar dolanınca.
Yürüyen ayaklar kırılınca.
Gözde yaşlar akınca.
Ölüm kapıya dayanınca.
Herşeyi geç görebildi.
KAYBEDİNCE anlaya bildi Ö L Ü M Ü

Değerli Üstad: Erhan Çuhadarın kıymetli kaleminden.
Çok teşekkür ediyorum.

Dökülür yaprağımız, toprağıma can olur,
Dar günde yaşadığım, gen günümde nam olur...
Yaradanın hükmüne boyun eğer mü’minler,
Ne hikmet’se cahile, her halimiz gam olur...

Levh-i Mahfuzda yazan gelecek başımıza,
O dilerse zehiri katarız aşımıza
Adımız yazılmamış olsada taşımıza,
Namımız ötelerden duyulur birgün olur...

İslâm’ı yaşamaktır müslümana saltanat,
Allah-u Ekber diyor, dağlar, taşlar, kâinât,
Hakk-ı bilmeyen gürûh, şeytandan daha inat,
Onlara insan demek, büyük hüsn-ü zan olur....

Tekbir sedâsına hor bakanlarla el-ele,
Ey müslüman, karşımda ne işin var de hele?
Dikenleri var, diye sırtını dönme güle,
Nefs-i sultan olanın, yoldaşı şeytan olur...

Gözümüz görmeyince huzur bulmuyor yürek
Başımızın üstünde, illâ albayrak gerek
Ölümüne koşarız, Allah Allah diyerek
Uğrunda can verilen topraklar vatan olur.

Allah’tan gayrısına, lâ diyen gelsin beri,
Hicranî gafil olma, Allah de, koş ileri,
Küfrün atı topaldır, asılır geri geri,
İnsan, bir çeyrek etmez, İmân ile tam olur...

Nûriye Akyol 14/2/2023

Görsel alıntıdır.