Sahi şimdi biz bittik mi seninle
Bunca güzel sevmemize rağmen
Gözlerimde ki ışığı söndürdün mü
Yani böyle küt diye bitecek kadar mıydık biz seninle
Artık beni sadece kalbinde bulacaksın yani
Hiç bir sokak şahit olmayacak bir daha ikimize
Ne dar sokaklar ne de o ağaçlar
Gülümsemeyecek yüzümüze
Hepsi geçmişte kalan güzel bir anı oldu işte
Bayram etsin artık bütün karanfiller
Bir daha hiç bir aşk uğruna boynunu bükmesinler
Sevinsin yeryüzü sevinsin kâinat
İşte bir vedanın ilk günü de böyle olurdu ancak

Ulan merhametinden öptüğüm hayat
Bir bana mıydı garezin
Beni bu kadar mı sevmedin
Ulan ulan Azrail bile sevip almadı bedenimi
Küstürdünüz işte hayata olan bütün direncimi
Silin yeryüzünden ismimi cismimi
Bayram etsin sokağın tavanı şimdi
Ne gece belli artık ne gündüz
Yelkovan saate
Yapraklar takvime küstü yokluğunda
Yüzüm tebessüme
Sözüm heceye küstü dar zamanlarda
Sensiz başlayan sabah ta böyle olurdu ancak

Sekiz onbeş vapurunda olmak vardı şimdi
Geminin güvertesinden sonsuz bir maviye uçmak
Martıların kanadına konmak vardı
Martı çığlıkları arasında haykırmak acılarımı
Savurmak gökyüzüne
Belki de çakılmak okyanusun dibine
Nasıl da boğulduk akla sığmaz hüzünle
Geceye matem yüreğimize hasret düştü şimdi
Geceler karardı yıldızlar ay bile küstü
Hayatında bir cümlelik yerim olmayacak
Bu sevdanın vedası da böyle olurdu ancak

Sarıldım kokladım seni son defa
Yüreğimde sonsuz aşk gözümde yaşla
Dokundum gül yüzüne hasretle ve usulca
Baktım o gözlerine derince ve uzunca
Bir sana eğildim böyle aşk ile taparcasına
Yanımdasın uzansam dokunucam yasaksın dokunamam
Bir insan bir insana böyle yanardı ancak
Bize de bu yakışır böyle gidilirdi ancak