Bahardan vaz geçip kışa meylettim
Bin ömrü terkedip günü var ettim
Bana yâr,sın diye kalbi hâr ettim
Şu garip ömrümden pay verdim sana

Aşk yanmakmış meğer yürek uğruna
Derya söndürmez aramak boşuna
Yetim çocuk gibi geldim kapına
Al şu sol yanımdan pay verdim sana

Eğer bir sevdaya esir düşmüşsen
Özgüzlük aramak elbet boşuna
Aşkın ateşiyle yanmak istersen
Bil ki bu yangından pay verdim sana

Pranga bağlasan kalbe kırk kere
Söz geçiremezsin âşık gönüle
Bir defa aynaya dön de bak hele
İnan ki huzurdan pay verdim sana

Gönlüne sevdanın yeli değmişse
Her derde devayı yâri bilmişse
Birde gözlerine sağnak inmişse
Gözümün yaşından pay verdim sana

Öksüz bir çocuğa gülümser gibi
Bir açın kanını doyurur gibi
Sıratta melekler refakat gibi
Cennet bahçesinden pay verdim sana