Yaman Ayrılık!
Yaman Ayrılık!
Kör talih misali düştün peşime Ağlattın gözümü yaman ayrılık! Kara bulut gibi çöktün başıma Çürüttün özümü yaman ayrılık! Ben vuslat dedikçe vermedin aman Bir düşman kesildi başıma zaman Şu sevda yolunda bulmadım derman Soldurdun yüzümü yaman ayrılık! Kışlara çevirdin bahar, yazımı Sen kara eyledin beyaz yazımı Yıllarca inlettin dertli sazımı Duymadın sözümü yaman ayrılık! Hasreti başıma kader eyledin Her günü ömrüme keder eyledin Aklımı Mecnun’dan beter eyledin Bin ettin sızımı yaman ayrılık! Yar diye beklerim, gözüm yollarda Hicranla çizdiğim izim yollarda Yar yar diye inler sözüm yollarda Küstürdün sazımı yaman ayrılık! Hoşoğlu, ah okur günü, gecesi Mevla’ya ulaşır her bir hecesi Ardından vah diyor kulun nicesi! Kül ettin közümü yaman ayrılık! Mustafa Hoşoğlu |
duygu serildimi
böyle şiir doğar
şairin yüreğinden