YANMADIN MIBir kere gülümsesen kaynardı kırıklarım Döktüğüm yaş yüzümü yıkarken yanmadın mı Vicdanına ermiyor sessiz hıçkırıklarım Şu kapıdan destursuz çıkarken yanmadın mı Uzansam erecektim vuslatının eline Söyle kimler tutundu kalbinin bam teline Günahım pusu kurmuş çehremin menziline Gidişini alnıma sıkarken yanmadın mı Gülmüyorum sen yokken acım dikiş tutmuyor Uyutmuyor yalnızlık yokluğun uyutmuyor Her tür şeyi denedim tek bakışın etmiyor Ben çaresiz boynumu bükerken yanmadın mı Hakkım olmayan hana kimler oldu hükümdar Günüm zehir zemberek gecemde hep hicran var Şimdi yatağım mezar yurdum köhne odam dar Ellerinle ipimi çekerken yanmadın mı Terk ettiğin o yerde kırk mum yaktım ardından Kurtuluşum yok artık iç kemiren kurdundan Tıpkı bir esir gibi def ederken yurdundan Dönüp sana biçare bakarken yanmadın mı İçime haykırıyor sessizliğim çok derin Gönlümdeki aynaya kör mü oldu gözlerin Ruhumun gergefinde dolaşırken ellerin İşlediğim nakışı sökerken yanmadın mı İyi yere çıkmıyor yolun öbür tarafı Duymak istemiyorum belkide itirafı Gönül evime astım güldüğün fotoğrafı Ateş gömlek giydirip yakarken yanmadın mı 🥀 06/05/2024. Tekirdağ Gülşah Dağlı |
Yarınlara nice güzel eserler bırakmanız dileğiyle; kaleminize yüreğinize sağlık