KİM NE DERSE DESİN BEN GÖK KUŞAĞIYIM...Titrek bir hayalin güftesi Eş güdümlü serkeş bir bomba adeta Yüreğin tüneği Ve İlahi Işığın uçuşan tülleri Zemheride saklıdır yasım Ahvalimin bilmediği yaşım Bir de gözümden düştü mü ölümün telaşı Ah, ettim Vah, ettim Vahamet yüklü yüreği azat edemedim Bir türlü Tütsüler yanan Yangın ertesi hanemden kovulan Aşksa bir buğra bir çiy tanesi Elemin ayak sesi Kürediğimse hüzün Deli cesareti hem benim ki: Yoksa ne işim olurdu şiirle? Yeşeren gözlerim Tohuma kaçan hayallerim Ve işte ve işte toplanan Şiir meclisi Afaki gölgelerin serzenişi: Bense yolumda Baş koyduğum aşkta kül bırakmazken Mangalı kayıp bir kır partisi Ölümle örtüşen iç sesim Hüzünse kıblemin Örtüsü Uyaklı şiirler Ulaksız gölgeler Uzantısı yalnızlığın Semiren göğün sedeften yüreği Meylettiğimse aşk Mahal verense Rahman Göğün sandukası Yerkürenin çekirdeği Çıtlattığım adeta Çınlayan kulaklarımın habercisi Bir varım bir yok -miş iken kehanetler Di’ li geçmiş zamanda asılı ruhum Derdest edilmiş olsa bile Asla tutulmayan nutkum Ve işte elimi tuttun Ve işte mangalda kül bırakmayan bir kuş misali Uçuşan yüreğime vuruldun Vardiyası dinmez iken bekleyişin Hamt ettiğimden de öte İlahi Aşka yakarışım Şükre sabra delalet yeni gün Kamaşan gözlerim Bedense bir sürgün Sürmanşet hüzün Ve de sürrealist iken imgeler Sürtüşen mazlum ve zalim Tevafuk eseri yaşamın Tevazu yüklü yüreğin Dinmeyen esintisi Bense görgülü bir âşık Kalemse örgülü bir masal Gönyem kırık Kalbimse lahit Esen rüzgâra duacı İstimlak edilmiş o koşu bandı Hani dumanı üstünde Bir şiire daha da gebe Gecenin menkıbesi Gün yüzlü aşkımın güncesi Gülmeyi unutansa yaralı benliği Hicveden şiir Hatmettiğim ömür Ne halt ettiyse zalim Kürediğim önüm Tünediğim dalım Türettiğim nice şiir nice iklim Telaffuzu imkânsız olsa bile sevincin Mutluluk tek gayem Hitabı dinmeyen Gaipten gelen bir esintiyim İçime yağdığım Yağmalandığım Yarım kalansa masallarım Bir renge ne hacet Kim ne derse desin: Ben gök kuşağıyım… Şiir ise belime dolanı Ömrü itekleyen sevginin ve aşkın İlhamı İhmal edildiğimden de öte İsyanım kâfire İtiraz etmediğim kadar da makus kaderime… |