KALMADI
KALMADI
Kara bir gölgenin ardına düşüp Çıktığım yollarda, izim kalmadı Her adım başına, bir mezar eşip Gömdüğüm adında, sızım kalmadı Hatıra yüküyle dönen başımda Durup dinlenmeyen akan yaşım da Zehir olmuş yenmez kuru aşım da Katığımda tadım, tuzum kalmadı Yıkılan enkazda sevgi yaşar mı? Takatsiz yürekler engel aşar mı? Kırık kalp tası hiç, dolup taşar mı? Dilde akan, tatlı sözüm kalmadı Kibirle gururla yıkıldı tahtlar Hırs ile savruldu düştü bedbahtlar Karaya dönünce bembeyaz bahtlar Baktığım sayfada yazım kalmadı Tükendi sözlerim bunca dil döküp Aklım da başım da bitmez dert çekip Felekten her taşı yedikçe bıkıp Kimseye edecek nazım kalmadı Kudret’im kalbime yolu bağladım Çölde serap görüp boşa çağladım Sahte sevgileri artık dağladım Baksamda görecek gözüm kalmadı 02.05.2024 Kudret Merttürk |
Tükendi sözlerim bunca dil döküp
Aklım da başım da bitmez dert çekip
Felekten her taşı yedikçe bıkıp
Kimseye edecek nazım kalmadı