BENDEKİ BEN
Dursun mu, geçsin mi zaman bilemezsin
Bazen yıllar acımasızca geçer gider farkedemezsin Bazen de günler saatler bitmez sabredemezsin İyisi de kötüsü de çığ gibi büyüyerek gelir oturur yüreğine söyleyemezsin Yaksa da yakmasa da bağrını, Acıtsa da acıtmasa da canını Güldürse de güldürmese de yüzünü, Ağlatsa da ağlatmasa da özünü Bulursun elbet derdini de neşeni de dinleyecek, Ama bulunur mu gönlülden duyabilecek? Söylersin, kendine bile anlatamadıkların söyleyemediklerin Dökülür içinden hesapsızca farketmeden Kimi alır iyice savurur seni ordan oraya, Kimi alır toparlamak istiyormuş gibi görünür dağıtır insafsızca, Kimi alır sadece gönlüyle yürekten dinler,anlar, duyar seni Yaşadıkların acıtsa da onlar acıtmaz canını Ya sen, dinler misin sadece, yoksa duyar mısın beni, Savurur musun ordan oraya, Yakıp yıkar mısın insafsızca, Yoksa toparlar onarır mısın, Alır mısın yüreğimde biriktirdiklerimi. Yoksa, sende mi yük olursun yüreğime, Ben de görmüş olurdum yüreğini, Bendeki ben, sendeki ben mi? Kudret MERTTÜRK /BERLİN 15.07.2023 |
Aynı yarayı taşıyorsa anlar
Kırılan yüreği onarmak zordur
Lakin ilaç olmak hissetmektir.
Onu anlamaktır. Duymaktır
Yüreğinize sağlık
Huzurlu vakitler diliyorum