Hezâr 2
Sızı/yan kaptan gibi
Bir herkül misali uzağa fırlatsan bir yangını Küçültmez gözlerim beni Neye misafirse bağlamış Eşarpı belinde efeyim ben hezâr Kül olmuşsa bir aşkın katranı Sorsan önünde çekilmiş bir asrın bir delilo yığınıyım An an anılarında eğilmişim hezâr Deli kıyafetinde sözcükler kıfayetsiz iken bir rakıyla içilen teneffüste seyredalan Ağlayıklı Mevsimi kudretinden sılaya değmişse bir satırın Velvele koparan bir şarkıya eşlik etmek içindir hezâr Gülmek sokulmuş bir aya göftesi suratında eksik bir yalnızlık şakırdaması Maviye işlenmiş bir düğmedir ipinde gözlerinde düşünen hezâr Işığa karanlık buluta güneş hasreti sızdırmak gibi Sana döşenmiş özlemlerimin baharında Mum gibi bir dumanına ölen hezâr... . Uçurumda sokulmuş bir intiharı andırırken Köhneyen bulutlar serpilmiş Suretinde kavgalı asudeler varken Denizde bir damlayken Henüz ölmemişse dalgalar Çakıl taşlarına eğilmişken Vururken sahil boyu yüreğim Saatlere kundakta günenç kangrenler doluyken hezâr Cevazda bir mevsimi döndüren Y/anıma yaklaştığında Bir hüzün kaplar kalbimi sen de hezâr Ve uyan diye bir ermişi uyanık bırakan Uykuda aydınlık gibisin hezâr Karanlıklar güneşe açılmışken Alfabetik melodiler çalırken düşlerimi Ve bir korkuda yerle bir olurken şiirler Ufuk aklımda sobeyim sana hezâr........... Gezgin imgeler.. |