Zerda

Bu gün hüznüm,
Kapatılmış bir köy okulunun
Arka sırası altında unutulmuş
samandan kağıt parçası
Üstünde not
_ ağlama  Zerda_
Ben o gün
Filistin’de savaş  çocuklarının
yakasına düşmüş ekmek kırıntısıydım
Şimdi bu gün
kara tahtanın edebiyat dersinden kalma
son tebeşir tozu  .

Sen bilmessin Zerda
Ben eskidende gözleri buğulu kocaman bir çocuktum.
Büyüyünce ,
Dünyayı temizleyen vakur  bir çöpçü
Dağlara Güldiken bahçevan olacaktım.
Yaşlı teyzelere günaydın
Kimsesizler sokağına ad olacaktım.

AHki Zerda,
Ben okuyupta en çok insan olacaktım .
Toplayıp göz yaşlarını
yetimlerin yaralarından,
Yerdeki kaldırım taşlarını bile
çiçekten taç yapacaktım dünyanın başına
Silahsız ve parlak.

Dünyanın ışığını kapatmışlar Zerda

Heryer Yusuf kuyusu
Gözlerimde  bir âmalık ekşi üzüm  uykusu
Aslında en derin kuyulara atılanda benim ruhumdu.
Hava pus ,
ahmak ıslatan yağmurları astım
ceketimin astarına, Zerda ne olursun ağlama.
Sandallar namesini ,denizlere düşürmüş .
Üstümüze ölüm toprağı devrilmiş
Ölesim gelir
ama
sen çok yaşa Zerda .


AHki Zerda
tek Sermayem
Kainatı sevmekti oysa
ayırmadan dağı taştan,kurdu kuştan.
Filizlenirdi dimagımda dizeler
Ne varsa güzellikten yana
Güz başı bereketinde ilk bahardı mevsimim
Bilirdin  Zerda sen beni çok iyi bilirdin oysa.
Nisanın ilk  yağmurları evvelim,
Ahirimde hasat sel vurgunu şimdilerde..
Toprağa düştüm Zerda ,yanılıp savruldum
Yitirdim umutlarımı tükettim
İflastayım .
Paranın kirlettigi  yaşlı dünyada
pul oldum zerda.
Kapatılmış son köy okulunun
ıssızlığında dilim
lal oldu Zerda,
susarım şimdi
Ne olursun sen
Ağlama !
Saman kağıdının arkasını iyi oku Zerda !
Ben kelimelere aşık kalem ,düşük notlara talip şiirler yazıyorum/sadece

Zerda tazeliginde.

En son köy okulunuda yıktılar Zerda
Şiirlerim enkazında kaldı.



.

_yaban_


Ömrüme ekledigim her şiir
İnsanlıgıma yeni bir sayfa açmakta.

Secki kuruluna teşekkür ve saygılarımla.