Ecel V'aktinde Gitme Kal Olmalı
İnsan insana yurt olmalı
bağrında güllerin yetiştiği bağ, sırtını güvenle dayadığı dağ olmalı derununda inciler saklayan umman, uğrunda destanlar yazdıran olmalı İnsan insana umut olmalı çaldığı kapıda her daim amade derdine ortak müptela olmalı kederde teselli eden ehli hayr yüzde tebessüm ettiren bahtiyâr olmalı İnsan insana fer olmalı bakışında baharın yeşerdiği nakış, sevinçlere tuttuğu alkış olmalı varlığında huzur veren yâr yokluğunda inleten gülizâr olmalı İnsan insana nefes olmalı zorluk anlarında uzanılan el her nidada çağrılan "gel" olmalı ömrün tüm deminde arzulanan var ecel v’aktinde "gitme kal’ olmalı |