Değişir umudu
Değişir ümidi taşımak
ağır gelir zamanla yüklerin bükünce belini aşılmaz olur yollar depreşir her sarılan yara bağrına saplanır her söz ağrına gider ne varsa ezilirsin sanki kuş konsa omzuna Değişir umuduna tutunmak savurur oradan oraya kopunca dalından yaprak misali çekilmez olur hayat birikir damla damla süzülür g’özünden yaş için için ç’ağladıkça erirsin sanki tükenirsin yavaş yavaş Değişir diye beklemek Elekle su taşımak anlayana T’aşınca sabrın yanardağ gibi Patlayınca son dem Nâr olur taşırdıkların Yakarsın parça parça Dönüşü olmayan bilet Kestiğin sanki Belkilerin hesabına Ve Belkileri b’ekledikçe çözülmez olur düğüm bir bakmışsın arapsaçıdır yaşadığın ömrün değişir diye diye alın teri döktüğün hiç olunca anlarsın kendinden verdiğindir ödün.... Değişir mi dersen değişir elbet bir gün ama inandıkların değil değişmeyen onca şeyden sonra değişen tek sensindir bunu böyle bil ! |
Üstelik, değiştirmeye çalıştıklarımız değiştiriyor bizi.
Çok güzel bir şiir okudum....
Yüreğin dert görmesin sevgili şairem.
Umut, huzur ve sevgiyle kal.
Duâlarımla.