parelel evrenler varsa parelel ruhlarda olabilirliği yüksek ismail aynı yeryüzünün aynı zamanlarında yaşarken ayrı kulvarlarda koşmak nasıl bişi aklımı kurcalıyor inan ki
düşünceler aklında kılıç kalkan oyunu oynarken hangi durakta durup duraksıyorsun kim bilir eski masalların önsözünden geçiyor mu hiç çıplak ayakların hatırladın mı hangi oyuncak evinin içinde unuttun beni çürümüş kelimelerin kırık basamaklarından trabzanlara tutuna tutuna zor çıkıyorum hikayenin tepe noktasına
boyası dökülmüş tavanların arsızlığına benziyor anılar hep bir yerlere saçılmış toz toprak içinde
niye durup dururken aklıma uğruyorsun ki işin gücün yok mu senin ya da çoluk çocuğun aramızdaki köprülerden çok sular akıp gitti desem de senin de arada bir kulağın çınlıyor mu hiç şu anda hangi şarkıda kendimi yolup yolup parçalıyorum bilebilir misin
ve hangi şarkıda rastlaşıyoruz kim bilir salya sümük
birlikte koşturduğumuz o çiçekli patikaların koynundan uçurduğumuz uç uç böceklerinin kanatlanışlarına benziyor hayatlarımız
farklı enlemlerin farklı boylamlarına uçup gittik de kara gecelerin iki yabancı yıldızı olduk ismail hedefine ulaşamamış serseri mayınlar gibi dolaşıp duruyoruz hiçliğin içinde
hayat ne tuhaf ismail trajik bir şekilde oynadığımız filmin baş kahramanlarıyken beceriksiz acemi figüranları olduk
parelel evrenlerin parelel ruhları yok -kanma ismail neyse buralara bahar geldi nisan yağmurlarıyla avucumda yine kırmızı renkli siyah benekli tombul bir uç uç böceği sevimli mi sevimli
kırık dökük bir oyuncak evinde gözlerim yolda gözlerin yolda olsun ismail
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
OYUNCAK EVİ şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
OYUNCAK EVİ şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Kırlangıç tedirginliği bir andır vuslata kurulu saatler durmuş kirli bir yıldız ışığına can vermek adına intihara durmuştur Yusufçuk... oysa her söz ağıt her bakış bir mermi olmuştur..eyvallah