RUHUMU ARIYORKEN
En derinlerde biriken acıları su yüzüne çıkaran
Okyanuslar misali görkemsi bir dokunuşla Varlığını hissettiren ruhlarla ruhumu arıyorken ona rastladım. Acısı taptaze bakışlarındaki ifade çok yaralıydı. Nisanın sonuna ilerlerken zaman Ona yansımalarım aşk dokunuşuydu. Mordan siyaha bulanan perdelerimi aralayıp ruhumu arıyorken Penceremin orta yerinden geçmişin kahırlı izi gözlerimde belirivermişti. Sardunya bahçelerinde filizlenmiş tohumların yön vermesiyle Sarmaş dolaş halde geceye uzanmıştım. Umulmadık zamanda karşıma çıkan bir yığın hasretle Grili kanepemde gözyaşlarımla kalakaldım. Günler boyunca ona sığındım durdum. Güllerin ahenkli güzelliğini Karanfillerin dans edişini Muhteşemliğin mucizevi yörüngesini görebilmek için çok uğraşlar veriyor Nisanın telaşlı sabahında Onun tenine sinen papatya kokusuna bir türlü varamıyordum. Beni dağıtan fırtınaları üstümden atmak için Gecenin bir esnasında yatağımın başucuna uzanıp Onu düşünerek aşkın romanını yazmak istedim ama olmadı Uzak ettim kendimi onun her zerresinden. Mehmet ÖKSÜZ |