Dönün arkanızı gidin, başınız yere eğik
Dönün dersem namert olayım
Ağlarsam, çiçek misali solayım
Adımı anan dillerde artık kanayan yarayım.

Çorak çöle düşmüş kurak toprağım
Suçsuza gelen bedduaya duayım
Vefalı yok vefasıza mı yanayım?
Bırakın yalnızlığın kollarında kalayım.

Ayrılığın hasret anasıyım
Gecelerin katran karasıyım
Mert yüreklerin delikanlı bacısıyım
Bir kalp için hüküm giymişin sevdalısıyım.

Boynu bükük koyanlara,
Baş kaldırır çiçekler dalında
Yok, bildiklerimiz aslında en yakınımızda
Savaş düşmanda değil, içimizdeki kavgada.

Ve sen, en yakınım topla benden aldıklarını git
Ardından kapıma elbet düşer bir it
Gideni aratmaz yüreği züğürt
Bırak etrafını da, dön bir kendini dürt.

Ardına düşerse gözlerime pusu kurarım
Bir gerilla hasreti ile cezamı veririm
Yağlı ilmeği boynuma geçirin, bu kendi kararım
Ruhuma dokundurtmam canımı bin kere veririm.

Varlığımın eseri olsun, kavgamın adıdır insanlık
Rüşveti üstüne giymiş bilmez yaptığı hainlik
Satılmışlığı ile devleşen bilmez ettiği acizlik
Bir çocuk bakışı altında kalınır, doğrulmaz eziklik.

07.10.2011