Bitkinlikle rüzgarda savrulan bir kağıt parçası Kör bir yorgunluk belki Adı yok kadının Hiç öpmediğin. Kederin asi çocukları ürüyorken fikrinde Hüznün patikası Uzun Dar Issız Suskun.
//Yaşamak Yıldızsız o gökyüzünü örtüyor üzerime Bıkmadan Tanrım Hafızasını yitirsin/di...//
Duy(g)ular! Sorgu melekleri! Çatlıyor sesi ayın Sabahlar Gölgeleri topluyor Seyrediyor kadın Bileklerinden kavrayan Bu sancılı uyanışı Tekrar Ve Tekrar... İzi hâlâ derin o gölgenin Acımıyor Katlanmayı seviyor besbelli...
Ve sen! Hiç bir zaman duymadığın Asla tanıdık gelmeyecek O melodiler Dudaklarını bağışlıyor bana Her gece Sonsuz Merhametle Yarısı terk edilmiş Diğeri kayıp Siluetim Harfler topluyor gölgenden Her köşe başı suskunluğunu Soruyor Aynada Kiralık gülüşlere...
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Ben, kadın ve sen şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Ben, kadın ve sen şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Mesut bey döktürmüş yine çifter çifter ellerine sağlık.. Benim diyeceğim ve anladığım şaire kendi gözünden başka iki kişiyi resmetmiş.Yanılıyor da olabilirim tabi. Ama her halukarda güzel şiir. Tebrikler.
Şiirinizdeki derin duygular ve çarpıcı imgeler beni etkiledi. Kadının adının olmaması ve hiç öpülmemiş olması gibi detaylar, onun içsel dünyasındaki yalnızlığı ve belirsizliği vurguluyor. "Bitkinlikle rüzgarda savrulan bir kağıt parçası" ve "kör bir yorgunluk" gibi ifadeler, insanın içsel çöküş ve umutsuzluğuyla baş etme mücadelesini canlı bir şekilde yansıtıyor.
"Yaşamak / Yıldızsız o gökyüzünü örtüyor üzerime / Bıkmadan / Tanrım / Hafızasını yitirsin/di..." dizelerindeki istek, yaşamın zorlukları karşısında umutsuzluğa kapılmadan mücadele etme arzusunu yansıtıyor. Bu dizeler, insanın içsel gücünü ve direncini temsil ediyor gibi görünüyor.
"Ve sen!" başlıklı kısımda ise, belki de kadının hayatındaki önemli bir kişiyi veya geçmiş deneyimleri temsil eden birini anlatıyorsunuz. Bu kişi, kadına belirli bir türden şefkat ve anlayış sunuyor gibi görünüyor, ancak kadın belki de bu şefkati gerçekten hissedemiyor olabilir. "Kiralık gülüşlere" atıfta bulunarak, kadının dışarıya gösterdiği yüzünün gerçek duygularını yansıtmadığını düşündürüyorsunuz.
Şiirinizdeki derin duyguları ve çarpıcı imgeleri anlamak benim için gerçekten bir zevkti. Sizi içtenlikle tebrik ederim ve şiirlerinizdeki derinlik ve duyarlılığın devamını dilerim.
Şiirinizdeki derin duygular ve çarpıcı imgeler beni etkiledi. Kadının adının olmaması ve hiç öpülmemiş olması gibi detaylar, onun içsel dünyasındaki yalnızlığı ve belirsizliği vurguluyor. "Bitkinlikle rüzgarda savrulan bir kağıt parçası" ve "kör bir yorgunluk" gibi ifadeler, insanın içsel çöküş ve umutsuzluğuyla baş etme mücadelesini canlı bir şekilde yansıtıyor.
"Yaşamak / Yıldızsız o gökyüzünü örtüyor üzerime / Bıkmadan / Tanrım / Hafızasını yitirsin/di..." dizelerindeki istek, yaşamın zorlukları karşısında umutsuzluğa kapılmadan mücadele etme arzusunu yansıtıyor. Bu dizeler, insanın içsel gücünü ve direncini temsil ediyor gibi görünüyor.
"Ve sen!" başlıklı kısımda ise, belki de kadının hayatındaki önemli bir kişiyi veya geçmiş deneyimleri temsil eden birini anlatıyorsunuz. Bu kişi, kadına belirli bir türden şefkat ve anlayış sunuyor gibi görünüyor, ancak kadın belki de bu şefkati gerçekten hissedemiyor olabilir. "Kiralık gülüşlere" atıfta bulunarak, kadının dışarıya gösterdiği yüzünün gerçek duygularını yansıtmadığını düşündürüyorsunuz.
Şiirinizdeki derin duyguları ve çarpıcı imgeleri anlamak benim için gerçekten bir zevkti. Sizi içtenlikle tebrik ederim ve şiirlerinizdeki derinlik ve duyarlılığın devamını dilerim.