Bir çocuk gördüm Sarışın, mavi gözlü Çökmüş duvar dibine Ağlıyordu sessizce. *** Seyrediyorlardı çocuğu Genç-ihtiyar insanlar Ne halini soran vardı Ne gözyaşını silen.
*** Derdi büyüktü küçüğün Kalem-mendil satıyordu Ya annesi hastaydı Ya babası işsiz.
***
Ağlamaktan utanma! Utanması gerekenler var. Hayat seni pişiriyor Zor günlere hazırlıyor.
***
Okuyacaksın küçüğüm Büyük adam olacaksın Elbet hesap soracaksın Adil olmayan düzenden
***
İnsanlık ölmüş küçüğüm Şeninle dirilsin artık Sana çare olmayan düzen Bakıp haline utansın
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Ağlama Sen Küçüğüm şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Ağlama Sen Küçüğüm şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Kanaviçe tadında o ilmek ilmek işlediğiniz şiiriniz harika tüm şiirleriniz gibi kutluyorum seni şairim kalemine yüreğine sağlık kal sağlıcakla selamlar saygılar sunuyorum efendim nice şiirlere
O sessiz yığınların ve bunlardan da en trajik olan gruptan çocukların duygularını tercüme eden, empati zengini mısralardı okuduklarım. Klişe hale gelmiş bu acınası durumların elbette müsebbipleri var. Duyarlılıkları harekete geçiren kalemi tebrik ederim. Saygı ve selamlarımla.
Sevgili Oğuzhan kardeşim. O sessiz yığınlara kalemlerimizle, düşüncelerimizle empatiyi öğreteceğiz inşallah. İlgin ve güzel yorumların için teşekkür ediyorum.
Tşk. ederim Kavi66. İçimizi süsleyen ve içimizde büyütmeye çalıştığımız duygu çocuk sevgisiyle, hayvan dostlarımıza olan sevgimizle daha da güçlenecek. Saygılarımla...