IŞIKLAR BEKLEDİM
Işıklar bekledim yılgın umuttan
Yoluma gün gibi vuran olmadı. Yağan yağmur gibi kara buluttan Döküldüm halimi soran olmadı. Yüreğime sevda yükü yükledim Gönül defterime ismin ekledim Karanlık gecede şafak bekledim Doğacak güneşi gören olmadı. Kederi ve gamı bitiremedim Kadere gücümü yetiremedim Yolumu sevgiye götüremedim Yanımda dağ gibi duran olmadı. Hayatta neşeyle açıldı aram Azaldı aydınlık çoğaldı karam Ömür çilesinde kanıyor yaram Gelipte hayrına saran olmadı. Aşkın kazığına gönül bağladım Yüreğimi sevda ile dağladım Utancımdan için, için ağladım Uzatıp bir mendil veren olmadı. Yoruldum dizimin kalmadı feri Giden dert katarı dönermi geri Ateşte yanarken ruhun her yeri Dertlerime kafa yoran olmadı. Karıştırdım gerçek ile yalanı Yıkılmış gönülde baki kalanı Unuttum yürekte olan talanı Geleceğe hayal kuran olmadı. A. Kadir YALDIZKAYA |