Ruhunuzun kasabası
Gözleriniz tüm yollarımı unutturan değil miydi
Ruhuma gölgeniz vurdukça ben aşk bilmeyen Sürükleniyorum ruhunuzun kasabasına Şimdi Gök ve Yer birbirini tamamlayabilir Öpüşmek ya da sevişmek kadar aç değil miydim size Sözcüklerin bedenleri yok muydu kabulünüzde Sizin için bilmediğim bir ateşte önce yanmam mı gerekiyordu Küle dönmeden aşık olunmuyor mu Aşk’a olan körlüğümün kusurunu yüzüme çarpan Senin bildiğin bu yolları yürürken düşebilirim korkusundayım |
Ve tekrar geldim şiire
Ve dedimki
Aşk ile her nerden nereye bakarsa güzelleşiyor
Tebessümle sevgiler