Her düş, sen misal; her düş/üş sensiz bir yolculuk.

Yatak döşek günün vurdumduymaz ruhu
Aş eren şiire hangi kalemse
Sihrin gezindiği yürek ikliminde seken
Acıya mazhar dikiş tutmayan yürek
Acıyla hemhal
Kanamalı bir dilek

Seyyah hayaller yolcusu
Semazen misafirler duygusu
Arzı endam eden dostane bir tebessüm
Vurgun yese bile dile gelmez mi?
Varamasa da o kayıp yakaya
Varsın olsun yalnızlığın vebali boynuna.

Çürük bir düş misali
Kayıp lehçesinde duvarların
Yeşeren sair çiy tanesi
Aşkla ihya olan rüyaların
Eksik etmediğim dualardan
Firar eden nidalarım
Yalnızlığımı pay ettiğim yüce Rahman
Göğün tekbiri
Aşkın iksiri iken hüzün
Özlem dolu güftem
Çalakalem seven
Yâdında dünün
Meskeni kâh hayat kâh ölüm

Dikenli bir gülün de son temennisi
Sırra kadem basan ömrün ukdesi
Serpilen o huzur tanesi
Aşkın da istikameti
Koruyan kollayan meleklerin eş güdümlü sureleri
Eşleşen yalnızlığın kor hecesi
Eksilen zamanın lahitten türbesi
Bilinmeze ve aslına rücu eden tek teselli
Yaşaran yeşeren göğün minaresi

Alı al moru mor düşlerin değil
Rüzgârın hissiyatı yalayan yüzümü
Ne riya ne yalan
Hayatın akidesi sevgi
Aşkın azadesi yürek
Namı almış yürümüş bir kere
Varsın olsun saklı çeperinde tek tüfek

Havsaladan taşan duyguların reçinesi
İflah olmadığı kadar âşık
İsyanın sınırında
Yakardığı kadar her dilek
İçtimada geçen zamandaki tek kusur tek eksik
Olmazın oluru bir aşksa saf tuttuğu sadece s/afiyet
Yüklü ruhun gamlı notaları
Her kapıyı da açmaz mı hem sol anahtarı?

Düşlerin muteber
Aşkın nazenin
Sözcüklerin kâh kebir kâh kabir olduğu
Bir hümayun iken sözcüklerin sihrinde açan
Her çiçek ve güneş
Unutulmuşluğun minvalinde
Yağan rahmetin külliyesinde saklı sırların
Kasidesi
Ve aşkın kalesi
Şair ise yaşarken aşkı ve hicreti
Mademki tek sığınağı Rabbi ve kalemi
Aşka aş eren her şiir
Yâdında mazinin günbegün de eksilirken
Sessiz ve derinden ömür de yettikçe…