Aradığım
hiç bir şey
yok yerinde/
unuttuğum
bir yerden başlıyorum kendime..

(...)

yağmura sızan bir damlayım
kalabalık tünellerin ucunda/
gök olaylarını severim
bir de gözlerimin
dalıp sana varmasını.
tersineormanlarbüyütüp sana
yaktım bir gece hepsini.
yakama yapışan oksitlenmiş yalnızlığı
birazdan üstümden çıkaracağım.
bir ağacın damarlı kabuklarına
sırtımı yaslayıp.
köklerini düşüneceğim.
Insanı insan yapan
genlerinden başka bir şey değil
köklerimi düşünüp.
avuç içimdeki izleri takip edeceğim
yolum/
topraktan
çobanyıldızına kadar.
gözlerimikapatıpgözlerini
öpeceğim.
es verilmiş bir ses
kapısını çalıyor.
bütün unuttuklarımın.

"herşey eksik ve yarım
kalıyor ne tuhaf... "
dilimin ucunda.

sonra sen
sonbahar oluyorsun yine.
bütün şehir bunu biliyor.
bütün sokaklar ve / ıslanmış
kirli yapraklar.
çekip çıkaramadığın bir sen kalmıştır
içinde yine
gözlerim kaşınıyor kirpiklerinden
tutup soluma sığıyorsun.
Kafanı göğsüme koy
bir elma kokusu
gelip buluyor avuç içlerimi

u yu ya mı yo rum

kelimesiz gecelerin
bir yarısı
karşımda olmaktan uzak
olan
herşey
şimdi tam karşımda...
kaybedemediğimiz
o cevher/
belki bir köz
çam kokuları
yükseliyor içimden
dilimde iğneli yaprakların
tadı.
es verilmiş bir ses
kapımı çalıyor
bütün bildiklerimden.
sana sonra mor
yakışıyor.
bir sarmaşıkla
bağlıyorsun parmaklarını
görüyorum yüzüğünden.
harcanmış bir çaba gibi
bakıyorum kendime...
evirip çevirip
dışında beni
soktu içine
böyle oluyor demek
bütün sözler/
hep
aramızdaki duvara çarpıyor.
fırtınaya teslim olduk
bulutların arkasına saklandığından beridir
ay/
sırrını saklıyorum/
dudaklarımda.
Kanatlarını kırıp/
kırıp
attığın bir gece.
sakladım.
bütün cesetlerimizi.
gözkapağımızın içine...
çekip gidiyorsun yine/
düşüyor
bütün sözler...
uyu



(...)