İTHAM
İTHAM
Gülenyüz Ağlayan göz Edebi söylemlerden uzak Yalan yanlış ithamlarla yorma kendini Ne sen bendeydin bu gece Ne de ben bir başkasında Yürekten sevenleri Allah ayırmaz bilirim Gecenin bir yarısı Alıp gelsen de asaletini Kapı eşiğinde bekle Almam yureğime kimseyi Hiçbir zaman İster gündüz olsun İster bir gece vakti Yani bütün zamanlar dahil Sokmam yüreğime namahremleriBir hiç uğruna Vefadan yoksun bir tavırla gittiğin gün Çökmüştü yüreğimin duvarları Enkazlar altında kaldığımı sandım Ufak tefek yaralar aldım Lakin erken uyandım Kanayan yaralarımı kendim sardımŞimdilerde kabuk bağlıyor Bundan böyle dünya dursa Ve ben öleceğimi bilsem Elletmem kanayan yaralarımı kimseye İhanet etmem sevdam dediğim ilk göz ağrıma Varsın içimde alevler yansın Varsın yüreğimi sancı sarsın Sende huzur bulamadıysam Almam gönül kapından içeri kimseleriİsterse içinde kafdağı ardı masallar biriksin Nankör birini dinleyecek ne mecalim var Ne de harcayacak zamanımHem geçti desem ne olacak İsterse zaman dursun Susmayı yeğlediysen sus artık Ne hüznüme ortak ol Ne günüme güneş Bırak herkes kendi dehlizinde karanlığını yaşasın Varsın yeşermesin aşka umut çiçekleri Varsın tükensin üç günlük ömrü kelebeklerinYüreğinde saklamam yara almış bir aşkı Gözümden düşürdüğüm gibi Gönlümden de düsürdüm Uçurumdan düşsen bile Artık tutmam elini Efkan ÖTGÜN |