İstanbul hülyasında bir iz düşümü
Şehrin ışıklarıyla danseden gece gibi
Ruhuma eşlik eden rakkasedir İstanbul Şairlerin dilinden dökülen hece gibi Şiirler biriktiren bir kasedir İstanbul Boğazda gezen kayık sularla konuştukça Fethipaşadan bakan Beylerbeyi coştukça Beşiktaşın gönlünde deli taylar koştukça Mutluluk nişanesi bir busedir İstanbul İstemem firkatini huzuru yeter bana Sinesinde büyüdüm doğduğumdan buyana Yaşadığım tek ânı atmıyorum yabana Gönlümün ortasında bir hissedir İstanbul Masallar diyarında varmak istediğim yer Kaf dağının eteği, gün doğumunda seher Kimi kaçıp kurtulur kimi huzura erer Başıma kondurulan miyasedir İstanbul H. |