Tekke’den ne bakarsın,
Sel olmuş hep akarsın,
Yetmiş beşte ağladık,
Canları mı anarsın?

Yediülük çeşmesi,
Ne hoş olur içmesi,
Beni dertten kurtarır
Yârin burdan geçmesi

Çeşmenin önü yalak,
Olmuşum sensiz aylak,
Sokak sokak gezerim
Yürürken şişti dalak.

Seyirlik Yassıkaya,
Beklerim seni çaya,
Çay içmezsen ayran iç,
Olurmuş aşka maya.

Ah cevizim cevizim,
Hani nerde çeyizim,
Kaçıp geldin sen bana,
Ben bir çulsuz, evsizim.

Tekeçatı sellidir,
Fığla daim yellidir,
Kostak kostak yürüyor,
Ermenekli bellidir.

Müze yapıldı müze,
Ağaç dikildi düze,
Ne de cevval olmuş bak,
Allıklar sürmüş yüze.

Sultanibağ hep güllü,
Bahçeleri sümbüllü,
Oturmuş da laf eder;
Saçı mısır püsküllü

Manileri döktürme,
El uzatıp öptürme,
Diktiğin fidanları;
Hasetlere söktürme.


22.05.2023 Konya
Durmuş Ali ÖZBEK

.com/yazi/284436/ermeneke-maniler