Taşımak zor imiş dünya yükünü,
Geçmesi zor imiş hem de bükünü,
Yolması zor imiş diken kökünü,
Affına muhtacım, medet Allah’ım.

Gözyaşım tükendi durmaz ağlarım,
Aşkın ateşinde yürek dağlarım,
Dua dua adın ile çağlarım,
Affına muhtacım, medet Allah’ım.

Yaralı şu kalbim, hicranla dolu,
Affına muhtacım, medet Allah’ım,
Taşlı dikenliymiş dünyanın yolu,
Affına muhtacım, medet Allah’ım.

Bitkin halim ile sana yöneldim,
Affına muhtacım, medet Allah’ım.
Rükû edip kıyam ile dineldim,
Affına muhtacım, medet Allah’ım.

Adını andıkça nefis yakarım,
Huzuruna geldim boyun bükerim,
Kulluk görevimle dizler çökerim,
Affına muhtacım, medet Allah’ım.

Özbekoğlu bende dergaha geldim,
Şükreylemek için dergâha geldim,
Affına muhtacım, medet Allah’ım.
Karanlık ruhumu nurunla deldim,
Affına muhtacım, medet Allah’ım.

07.03.2025 Ankara
Durmuş Ali ÖZBEK
Kültür Bakanlığı Halk Şairi