Yalnızlaşıyorum
Saat onikiyi geçti
Tüm beklentilerim kabağa dönüştü Gıcırdayan eski bir kapı Veya Bozuk bir musluk gibiyim Etrafıma Rahatsızlıktan başka bir şey vermiyorum Gidince Soğudu buralar Artık Mevsimler değişmiyor Kuraklık kadar yalnızlaşıyorum Öyle bir haldeyim Geçtiğin sokaklara Ayaklarım adım atmıyor Meğer seni geceye sormak Beklemekten daha zormuş Karanlıktan daha siyahım Sessizlik kadar yalnızlaşıyorum Bu zamanın hangi yüzü Bilmiyorum Beraber ıslandığımız yağmurları ne çok özledim Şimdi gözyaşlarıma sarılıyorum Korkular sarıyor etrafımı Işıkları kapatamıyorum Odamın camıyla gecenin arasına sıkışıp kalıyorum Yüreğim kadar yalnızlaşıyorum |