Yanılıp da olma, sakın ha konuk,
Oturmuş köşeye, suratı donuk,
Sararmış dişleri, ne üstü yunuk,
Hep hazıra hanık, pişmişe konuk.

Kibir içindesin, kendini kokla,
Saygın olsun eve, gidip de yokla,
Hiç emek vermeden, yenir mi lokma?
Hep hazıra hanık, pişmişe konuk.

Çiğnenmeden yenmez, dök alın teri
Kolay gelir sana, dön de bak geri,
Asalaklığın bitmez çoktan beri,
Hep hazıra hanık, pişmişe konuk.

İmrenme ellere, çalış kendine
Tilkice kurnazsın, erme fendine,
Takılmışsın tembellik kemendine
Hep hazıra hanık, pişmişe konuk.

Hele bir çivi çak, taş koy üstüne,
Yatma bir iğne tut, ersin kastına,
Çalıştım deyip de, öğün dostuna,
Hep hazıra hanık, pişmişe konuk.

Soymak için düşme, kimse peşine,
Üret de değer kat, sende düşüne,
Kıymet bil sahip ol, sende işine,
Hep hazıra hanık, pişmişe konuk.

Özbekoğlu nefse, kanma ha doymaz
Kinini tutar da, hiç sende koymaz
Ateşe düşürür, bak seni duymaz,
Hep hazıra hanık, pişmişe konuk.

02.02.2025 Ankara
Eğitimci Yazar,
Kültür Bakanlığı Halk Şairi

Hanık: Hazıra konan