Canım Seni Çekti
Yuvarlanırken göz yaşıyla yanağımda hasretin,
Damla, damla yüreğime düştün bilir misin aşkım. Sevdan, tac olmuş, değerler üstü kıymetin. Gün de güneşi, gece de yıldızı aştın bilir misin aşkım. Gönül dergahımda dört mevsim bir baharsın. Zamanların geçişinde gecesiz aydın hep neharsın. Zelzele oldun, sinemin köşküne, sarayına, Bırak düçar kalsın, temelsız duvarları sallansın, sars’sın bilirmisin aşkım. Sensizlikte, esintiler eşliğinde, yine bir sen akti, Mehtap yakamozunda yıldızlar, yanlızlığıma göz kırptı. Haz ile hayalım özlemle bal dudaklarından öptü. Sen uyku rahatlığında, tatlı rüyalarda görür müsün aşkım. Gecenin bitiminde, demler seher vakti. Sabahın şavkı yıldızlara perde, perde aktı. Haz oldun arzularıma, canım seni çekti. Yadıma yangın gibi düştün bilir misin aşkım. Şair : Şamil KAFKAS[ /kalin ] |