13
Yorum
25
Beğeni
5,0
Puan
671
Okunma
Hafakanlar basar, hasretinle harlı tutuşur sinem.
Bulutlaşır başımda duygular, anıların gözlerimde hep nem.
Destani sevdalar, misliyle yüreğimde ki, tek aşkında cem.
Bend bilmez seller gibi coşkun, coşkun çağlaşır bil.
Sam yeline tutulan yaprakların bir, bir daldan düştüğü gibi.
Sahrayı çöllerde, seraplarda çiçeklerin kavrulup piştiği gibi.
Hasedi duygulardan, gül yüzlü Yusuf’un kuyulara düştüğü gibi.
Yetim kalmış özüm, viran hallerde, öksüz, öksüz ağlaşır bil.
Muzdarip bedenime ; ümit kervanının tutunacak ipi salınır.
Zaman ardına itilir, çaresizlikler, sultanlığa, köle alınır.
Ayrılıklara inat, bir, bir yeşerir emeller, geçmişe gülünür.
Gelece vuslat olur, ayrılık özleminde yürekler, yine bağlaşır bil.
Şair : Şamil KAFKAS
5.0
100% (18)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz
