ELMAS'TAN BAR'SIN BANA
Gönül gizimsin, dökülmezsin kelamla tele.
Aşkın ; misali rengidir ten gibi al güle. Hasretinin volkanları, erirken sinemde. Sevdan çığlıkları, senli şarkı olur dile. Kırk kilitli kalbimi, afet bakışın açtı. Kemal’i ömrüm, kara sevda iksiri içti. Mâh cemalin, renklendirirken gecelerimi. Sensiz geçen, yarım asır ömür, sanki hiçti. .Hangi dağı görsem, başındaki kar’sın bana. Issız çöllere düştüm sahra-i har’sın bana. Mazim geçilmez derya, yönüm aşılmaz dağlar. Yüklendim, birakmazsiz seni ; Elmas’tan bar’sın bana. Şair : Şamil KAFKAS |
Tebrikle şair