İÇİMDEKİ GURBET
Şimdi uzaklardayım ey can 💘
İçimde bir özlem fırtınası kopuyor Suyunu toprağını Ağacının yaprağını özlüyorum köyümün Anamı babamı Her şeyden tatlı anadilimi özlüyorum Türkülerini klamlarını özlüyorum Ve sonra sokağa çıkıp Rastgele birisine ; "Ez qurbana to derdê min zof grano bê mire jû klame zazaki wace" Diyesim geliyor içimden. Kafamda deli sorular beliriyor Gurbet dedikleri bu olsa gerek Her şey bana yabancı Ya da ben yabancıyım her şeye. Alışamadım bir türlü gurbete Yolu yabancı Dili yabancı Sokağı caddesi Rüzgârı tozu yabancı Her an Gözlerim şal û şepik giyen birilerini arıyor etrafta Sonra Gülen yüzüyle emektar anam canlanır gözümde Başında altı mecidiyeli kofik renga renk desmaliyle çiçekli fistanıyla. Sekiz köşeli kasketiyle babamı görür gibi oluyorum hayalimde. Gerger tütününden sararmış parmakları çalışmaktan nasır tutmuş öpülesi elleri Gözlerim yaşarıyor istemsiz En yüksek binanın üstüne çıkıp bağırasım geliyor yeminle. Ey koyê munzur ziyaret a xızırê qal Ey cemê munzurê Ey Dersim a rengin Min zof bîrya to kerd. Ah gurbet neden bu ayrılık. Aslında yok bir birimizden farkımız Alın terimizin rengi aynı Ellerimizdeki nasırlar bile aynı. Kim çöreklenmiş emeğimizin üstüne Neden doğduğumuz yerde doymuyoruz Hep göçebe halinde canımız Gurbet içinde gurbet yaşıyoruz Çile çekiyor insanımız. #𝕯𝖊𝖛𝖗𝖎𝖒î /𝖎𝖒𝖈𝖎𝖓𝖎𝖙𝖆𝖘 #𝖙𝖆𝖐𝖎𝖕 🦚 16.03.2024 mamak |