GÜNE UYANMAK
GÜNE UYANMAK
Güne uyanmak; umuda uyanmaktır. Güne uyanmak; öz bilince uyanmaktır. Dünü geride bırakıp yarına uyanmaktır. Acıtsa da, özleme uyanmaktır. Belki huzurlu bir ayrılığa, belki sancılı bir kavuşmaya uyanmaktır. Güne uyanmak; sana uyanmaktır. Aşka uyanmaktır. Sevgiye uyanmaktır. Mutluluğa uyanmaktır. Çocukluğa uyanmaktır. Neşeye uyanmaktır. Sevince uyanmaktır. Heyecana uyanmaktır. Kavgaya uyanmaktır. Kim bilir belki bir doğuma, ya da ölüme uyanmaktır. Güne uyanmak; sarılarak barışa uyanmaktır. Güne uyanmak; acısı, tatlısıyla yaşamın özüne uyanmaktır. Güne uyanmak; tebessüm ederek, sevdiklerine; senin de günün aydınlıklar olsun demektir! Öyleyse yakın veya uzak farketmeksizin; sevdiklerimin, sevenlerimin günü aydınlık an’ı mutluluk olsun! Efkan ÖTGÜN |
Yeniden başlamak, yeni bir yolculuğa.
Gece karanlığı geride bırakıp,
Gündüzün aydınlığına adım atmaktır.
Güne uyanmak, yeniden yaşama sarılmaktır,
Geleceğe umutla bakmak, yüreği doldurmak.
Her sabah bir yeniliktir, bir fırsattır,
Güne uyanmak, umuda uyanmaktır.
Karanlık geçmişi arkada bırakıp,
Yeni bir günün ışığında yürümektir.
Hayata dair umut dolu düşler kurmak,
Güne uyanmak, umuda uyanmaktır.
Güne uyanmak, yeniden doğmak gibidir,
Hayatın sonsuz döngüsünde bir halkadır.
Her sabah bir mucizedir, bir armağandır,
Güne uyanmak, umuda uyanmaktır.
N.A.