Hüzün yalan
Toprak dar bir patika yola girdi
Yaşlı ve uzun zeytin dalı gördü Gülüşün düşleri tamamlanmadı Biri zaman makinası durmuş dedi Zihnin güçlerini devreye soktu Uzaktakini hatırlar gibi çağırdı Gözünün feriyle aşka dokunuyordu Yürüyordu o sarp yamaçları Bilinmeyen yolun ezberini bozuyordu Bu sene şubat eksik yanlarını Hatırlayarak gelmişti sen biliyordun Nelerdi o eksilenler Çoğu dallar yaprak dökmüştü. Yalnız zeytin dalı unutulmuş kalan Kendini çıplak hissetmiyordu Bu ona çok onur vericiydi Hiç bir şey zaman da değişmiyor Kış gelse de üşümüyordu Kalbinin ucuyla aşkı tutuyordu Dile gelmeyen hüzün yalan Feride 29-02-2024 |