Sihirsiz Masal
.....Hiç şahidim olmadı. Şehir, bebeklerin sımsıkı ve yumuk ellerinde uyuyordu.Kırılacakmış gibi duran, beyaz bileklerin, çay bardağını gerdanından tutan zarif ellerin celladım gibi boynumda geziyordu. Kokumuzu solurken avcılar, geceye karışan tıkırtılardık..Ve zaten…
Ölüm gözlüm… Yaşamasak da olurdu bu sihirsiz masalda… Çinko damı gagalarken O şarkıdaki yağmurlar Ve hiç gelmeyecek sandığım Sabah Örümcek ağından Telli duvak biçen ağartı Çıktı geldi de Dudakların akrep gibi Kendini zehirledi Oysa hep susmuştuk Yıllar dedin Ne çabuk geçti değil mi? Manzarasız evlerde Haritasız büyüdük biz İyi çocuktum Korkunçtum Çıktım gittim Köpekler gibi acı çekerek Ağlayamadım güldüm… Bir daha kimse görmedi beni… Böyle gülerken… |