TÖRPÜ

Var git rüzgar esme garip başımda
Harlama körelen közümü benim
Nice dertler gördüm bu genç yaşımda
Yaşlara gark etme gözümü benim

Felek aldı dibeğinde öğüttü
Şu hayat mektebi çok tez eğitti
Arsız zaman yaşamaktan soğuttu
Kader silkeledi tozumu benim

Yozlaştıkça bağlarımdan ıradım
Ne gün gördüm ne de aldım muradım
Meleye meleye her dem aradım
Kurt kaptı körpecik kuzumu benim

Tüketti ömrümü gurbet bitirdi
Hasretliği gayrı cana yetirdi
Sağlığı sıhhati alıp götürdü
Koymadı tadımı tuzumu benim

Sıralasam sayılmaz dert düzinem
İp değilim motif motif bezenem
Gâh tiz çalar, gâh pes vurur tezenem
Akort tutmaz etti sazımı benim

Gönül penceremi saran buhara
Su kâr etmez içimdeki bu hara
Bedenimde değil ruhumda yara
Tabip nerden bilsin sızımı benim

Karanlıkta süreyya kandil tutmaz
Dertler mihman olur gece uyutmaz
Kasara vursam kaderi ağartmaz
Ay doğsa ışıtmaz yüzümü benim

Kaya idim ufalandım taş oldum
Gurbet denen bir yaraya baş oldum
Nurgül der törpülenip bir hoş oldum
Zaman örseledi özümü benim

Nurgül KAYNAR YÜCE/ K. MARAŞ

Kasar: Çamaşır suyu