Şu Hazan mevsimi
Şu Hazan Mevsimi
Şu hazan mevsimi ömrüme ayna İstersen hüzünlen, istersen oyna İçimde ateşler alevden yumak Soğumaz ne etsen, ah çekip kayna Ağlattı güldükçe yalan dünyaya Niyetim var idi yükselmek aya Ne kanat bıraktı ne açılan kol Uçmaktan vazgeçtim bıraksa yaya Beyhude ah ettim sesim duyan yok Hakikat neylesin görüp uyan yok İhtiras nefisle birlik olunca Mideler çatlasa gözü doyan yok Neylesin bu gönül coşar durmadan Dermanı bitse de koşar durmadan Bir hayal deryası daldı gidiyor Sadık dost dedikçe şaşar durmadan Dostu zor bulunur bir kez düşenin Bozulur kimyası cebi şişenin İmandır insanı adam eyleyen Özü cevher olur Hakta pişenin Hoşoğlu, az konuş sözün hak olsun Harama yanaşma özün pak olsun Arkandan çulsuzdu diyene boş ver İlahi durakta yüzün ak olsun Mustafa Hoşoğlu 06.02.2024 |
Yaşamın içinden anekdot'lar gibiydi şiir.
Güzel ve düşündürücü...
Kutlarım,saygıyla esenlik dilerim.