![]() Nasıl Bir Var Oluş Varlığın?
Ay’ın karanlık yüzüydü gelişin
Korku ve inanç arası boşluk gibi, Koskoca dünya avuçlarım arasında sanki. İlk nefes ciğerleri sarmış, Doğru ve yanlışın mengenede sıkışmış haliyle, Karamsarlığa ödünç verdiğim aşk. Bir bakışa, bir cümleye zincir kırdı. Kaldırım taşı sanki yastık içi dolusu. Kirpik uçlarına asılı resminle, Göz çukurunda başlar ateş dansı. Sayfalar dolusu özlem getiren, Şimdi bak cehennem sarmış cihanı. Bir karışım geçmiş ve gelecek gibi, Geldin gittin zaman yolcusumuydun? Doyumsuz yağmur bitmez geceyle, Ilık damlalar süzülür cam kırıklarına. Uçsuz bucaksız topraklarımda, Düşüşün tesadüf mü yoksa. Hangi çağ bu çözülmüyor savaş mı, Yoksa ilk insanlık mı var oluşun? Gönül bağına takılı pranga, Acının ham maddesi mi. Yoksa ölümün olgunlaşmamış halimi. Nasıl bir mevsim güneş üstü yağmur, Feryat figan eden gök nasıl sessiz. Hangi dil bu hangi alfabe. Tüm başlangıç ve bitimler sadece SEN. Özel bir varoluş muydu yoksa, Kalbimi yok edişe doğuşu muydu. Nasıl bir karmaşıklık aynaya yansıyan SEN. Yokluğunda arşı alada aşkımı duyuran BEN. Karanlıklar içinde ışıksız hayalini var eden, Kalp atışı cansız resminde hissettiren, Hayatın her köşesine engeller olsada. Kalp seni yazmaya durmayacak. Senden vazgeçmeye tek engel, M U S A L L A /// T A Ş I N D A Yıkanan bedenim olacak.... Erhan Çuhadar Sabır Gemisinin Kaptanı |