Her nefeste ömrümüzden düşer bir kum tanesi,
Son nefeste viraneye döner gönül hanesi.

Her tanenin hesabını vereceksin sonunda,
Verilmedik hesap yoktur, Allah’ın kanununda.

Nerden aldın, kime verdin, ne yedin, ne yedirdin,
Kimin ardından konuştun, kimin hakkına girdin.

Kimden neyi esirgedin, kime selâmı kestin,
Kaç kişiye gölge oldun, Kime gürleyip estin.

Neden sadaka verirken buruşturdun yüzünü
Niçin zalimden çekinip geri çektin sözünü.

Kaç nefesine şükrettin, israf ettin kaçını
Hangi garibin sırtına vurdun kendi suçunu.

Rüşvet ile makam aldın, ehilsiz emir oldun
Vicdan olması gereken yere kibir doldurdun.

Annen, baban yaşlanınca sakın öf bile deme!
Sözüne muhatap oldun hiç kapanmadı çene.

Kaç tane karınca ezdin, kaç yaprağı kopardın
Komşu bahçeden geçerken kaç meyveyi apardın.

Sana bol bol rızık verdim, vermedin zekâtını
Uzandın yasak olana bulunca fırsatını.

Öyle incedir ki hesap, durur aklın, dimağın
Dosyaların getirilir önüne yığın, yığın.

Hesap başlamadan önce çek kendini temize
Akıt gönlünden kirleri tövbeyle süze süze...

Nûriye Akyol
2/11/2023

Görsel alıntıdır.